mektup

çok sigara içiyorum lan, onun için dişlerim bu kadar sarı ve bunu sorun eden izleyicilerim var izleyicilerim var artık, ne ayıp di mi
 
yok yahu, sinirli değil kırgınım; çünkü bahar gelmedi istanbula ilaçlarımı içtim içmesine, fakat dönmesini durdurmadı dünya kümede kaldı ankaragücü, kovmadınız bir türlü aragonesi öyle bir şair mi vardı olm, yunanlı falan yane
 
tamam tamam sustum, susturamadım içimdeki çocuğu ama çiçeklere su verdim, eğitim kampanyasına destek oldum dedim sıcak ekmekten daha güzel ne var dünyada, ne kalır dostluktan başka
 
okulu kırmak istiyorum dönmemecesine, gazete okumamak, hiç çıkmamak ekrana yeniden ağlayabilmek isterim fakat, bu kısmı şey olsun, aramızda
 
kırgınım evet. sana, tarıka, ahmet murata, öze, seloya, haşmet abiye biliyorum onlar da kırgın bana, herkes nedense bu dünyada şşşş tamam sustum
 
bigün bize gelin begüm hanımla, sacitle rana oynasın beraber en berbat çocukluk anılarımız saçılsın salonun ortasına ismet beyi niçin sevdiğimizi konuşalım, seviyoruz hala di mi lan bu arada
 
tamam sustum. ama susturamadım içimdeki yavşağı başaramıyorum “işler nasıl” diye sormamayı, tatil planları yapmamayı doğru, insanın başını sokacak bir evi olmalı. başını evet. başından beri yanlış olanı.
 
bu arada kimi görüyorsun eskilerden. ince ne yapıyor mesela dücanenin işi iş bu dünyada, ali murat ne alemde asıl hala kötü mü şakaları, gözlükleri olmadan hala göremiyor mu bi imam bey vardı müdür yardımcısı, kızı mail attı bana, dur lan neydi adı
 
durma eren, durmak bizi fena yapıyor, durup düşünmek bu yüzden yapıyorum meksika sınırını, izlemiyorsun biliyorum ben de seninkini izlemedim aynı nedenle inan, yok be niye kızayım
 
zeki abiyi de çok özledim olm ben, bulduku evet, küsüz hatırlamıyorum kimin haklı olduğunu artık hiç bişeyi hatırlamıyorum -bitişik mi ayrı mı lan bu hiçbişey- çünkü artık silahlı olma duygusu senin bi tane vardı di mi, satsana bana ya da boşver, hanım izin vermez galiba
 
öyle tabi olm. artık hanımlarımız var, evlerimiz, ofislerimiz, bahanelerimiz
 
tamam sustum. içimdeki çocuk da sustu, tüm çiçekler kurudu
 
unutmak kolay olsa çoktan unuturdum boşvermek kolay olsa kendimi avuturdum imkanlar imkansız faydalar faydasız uzayan saatlerde saatler zamansız
 
bu sene de bahar gelmedi bi türlü, bunu yazmış mıydım nisanın kaçındayız halbuki, yirmi yedisinde, yok yok yirmi sekizmiş
 
şimdi mesela bu mektubu okuyunca şiir eleştirmenleri ne düşünecek acaba aramızda bir şey olduğunu, öyle değil olm lan, hemen kaynatma, okulda da böyleydin sen
 
tamam sustum. içimdeki tedirgin, kımıltısız böceği susturamıyorum ama kırlara çıkmak istiyor, çünkü her böcek pastoraldir, o halde bir böcektir knute hamsun düşünüyorum, o halde ihtimal dahilinde yeniden hiraya dönüp yeniden başlamak “allah yeniden başlayanların yardımcısıdır” diyor tarık abi onunla da yeniden başlamak istiyorum, yeniden başlamak, restart, controlaltdlt
 
tamam lan. sahiden sustum. çocuk susdu, böcek sustu kesin olarak, evet evet, kesin kes, şüphesiz, mutlaka neşet ertaş da sustu, zekai dede de ben susunca: “şarkı bitti çok üzgünüm”
 
akif sirozdan öldü, ece baba yaşlılıktan, turgut uyarınkini bilmiyorum, kendiminkini de ne zaman öldüğümü tam olarak biliyorum, nefesimin ne zaman kesildiğini bıçağın ne zaman konulduğunu, ıskatımı, mezar taşımda ne yazdığını
 
yoo, sen arama çok yazmasın, cevap da yazma, görüşürüz istanbula geldiğinde belki sırrı abi gazel okur sen şiir, fars müzikleri çıkınca yükselir selo taa arşa neymiş, rakı satmıyorlarmış eski kafada, sümmani bitirir geceyi, geceleri, hepsini
 
ervab-ı ezelde levh-i kalemde bu benim bahtımı kara yazmışlar bilirim güldürmez devri alemde bir günümü yüz bin zara yazmışlar arif bilir aşk ehlinin halini kaldırır gönlünden kil-ü kalini herkes dosta verir arzuhalini benimkini ürüzgara yazmışlar
 
tamam lan, sustum dedim sana di mi, zaten kalmadı anlatacak başka şey cihangirdeyim, bir kahvaltı salonunda, altı bardak çay içtim tamam lan, kalkarsın bi dakka sonra, bitti zaten, bitmeliydi zaten, büyümeliydik başka şekli yoktu yaşamanın, fakat bi halta yararmış gibi tuttuk şair olduk hiç başaramadık hayatın dışında, insanın dışında, kendimizin dışında hayatın içinde, insanın içinde, kendi içimizde vallaha sustum bu sefer