Trenler De Gecikir

İnsan sessizlikte ve asansörlerde yaşlanmıyor

Bizim için cennetten yer ayırtacak diye uğurluyorsun ölüleri
İnsan haksızlığı ve atların titreyişini sevmiyor
Çünkü tatlı tatlı yaşlanmanın da keyfi yok
Kimsenin kimseye aşkı
Ortadoğu’da planları altüst etmiyor

Mermisini evde unutmuş avcının şaşkınlığı
Namlunun ucundaki kuşun hakikatine kader
Üzülme sen en güzel yarının bir öncesisin
Sen en kötü günün ta kendisisin
En güzel gün gelmeden
Asla şiir sevmemelisin

Sen şiir seversen uçaklar hakikate düşer
Sen hepimizin yağmuru olsan seni sevmezdik
Kimsenin yağmuru kimsenin sevgisine göre değil zaten

Annen çaya tek şeker atardı
Çayın bile çığlığını öpsün diye
Yüzü yere bakan dağları gösterirdi sana
İncinmiş iki çirkin haydut olurduk
Misafire çam kokulu ve süslü yorganlar çıkartan
Taşra kadınlarını anlatmak istemek, şiirdir

Sus ve en kırgın ismini sakla herkeslerden
Daha büyümeye niyetlenmemişsin
Tali yolları kullanıyorsun, iyi
Sana suyu hıfzetmek
Bana apansız, bana gücenik belalar kaldı

Yer yatağındaki tarağı erkeğin akrep sanılır
Sen ki kayıp kafiyeyi arama
Hasan’la Hüseyin’e devam et
Vefadır adı bunun
Trenler gecikirse, görüşürüz

Mustafa Akar