BENİM YALNIZLIĞIM
Benim Yalnızlığım köpek yalnızlığı
Sürer bütün sokakları boyunca dünyanın
Nereye gitsem, orada yalnızlığımı beni bekler bulurum
Her sabah evler boşalır, bir sel akar yollardan caddelere
Ben, ben kendi içimde kaybolurum
Ne gidecek yerim vardır, ne bekleyenim
Gökyüzü saltanatım, dünya soframdır benim
Zamanlar geçer, mevsimler değişir
Değişmez benim kaderim!
Görür yüzüme bakanlar ilk aldanmışlığımı
Söyler, köpek yalnızlığımı gözlerim.
Ne zaman ellerin tenime değse,
İnsan yüreğim o zaman çarpar,
Yalnızlık bir o zaman terk eder beni
Tutar eşsiz gözlerin dağınık saçlarımdan
O ışıktan dünyasına sürekler beni
Ellerin bir bir ayıklar eski halimden ne kalmışsa
Doldurur sevgiyle, ümitle, aşkla
Suyum çekilmişse, içim boşalmışsa
Verdiğin mutluluktan, sunduğun aydınlıktan
Bir anda değişir bakışlarım
Çözülmüş bir yumağı yeniden sarmaya başlarım
Işıkların demet demet, denizlerin dalga dalga gelir üstüme
Yokluğun ölüme, varlığın aşka çağırır bir yandan
Bilirim, bilirim birazdan gideceksin
Saatleri durduramam, insanları öldüremem
Ne çare ? Bende güçsüzüm bir yerde
Kadere karşı duramam işte!
İşte çirkin alın yazım Sensizliğe mahkûm eder
İşte o zaman, yıkılmış bir şehirdir kalbim
İçinde baykuşlar öter…
Dünyaya gelişimin 33. yılına bir basamak kala
Bütün basamakların birden çöktüğünü hissederim
Dünyaya gelişimin 33. yılına bir basamak kala
Kırk kuruş etmez kaderim her adım başında
Beni bir kez daha boğmaya başlar
Göz bebeklerim sönmeye, ellerim soğumaya bağlar
Taşlar yağar üzerime gökyüzünden
Uzun, sivri iğneler saplanır tenime
Bir kere daha içim isyanla dolar
Bir kere daha lanet ederim dünyaya geldiğime
Kapını açık tut, pencereni kapatma!
Yarın evinin önünden ben geçeceğim
O zaman, o zaman duvarların ağladığını duyacaksın.
İlk çağırışımda gel!
İkincisinde çok geç olabilir
Ve, Ben ilk çağırışında geleceğim
İkincisinde çok geç olabilir…
Kim bilir? Nasılım ve Neredeyim?
Bulursan ne olur beni bırakma!
Bulamazsan, aradığın yerdeyim
Hani o toprakların denizle kesiştiği
Kumların üzerine yorgun gölgelerin düştüğü
Sevenlerin ürkek adımlarla buluştuğu o yerde
Elini uzatsan tutacaksın
Tutsan, göreceksin, görsen seveceksin
Aradığın benden başkası değil! Farkındayım!
Kayan bir zamandır avuçlarından
Uzat ellerini!
Susadım!…
Güzelliğin bir eski şarap gibi sızıyor parmak uçlarından
Haydi, haydi gel! Diyorum. İlk çağırışımda gel!
Gel ki, aydınlığında bütün geceler gündüz olsun
Dinle, Dinle bak ! Uzak bir saat 12’yi çalıyor
Ne güç anlamıyor musun?
Bir ömür boyu, arayıp da seni bulamamak
Ben yokluğunda böyle yok, böyle yoksun…
Ben yokluğunda, böyle paramparça,
Yok sensiz olmak! Hiç olmamak!
Ümit Yaşar Oğuzcan
