önce kendimi kaybettim…

yaz geldi diyor takvim
benim o kadar yok vaktim
kimseye inandıramaz tenimi
temmuzda bu yağmur ayıp
koca bir mevsim kayıp
eşi dostu arayıp
siz ıslakmısınız diye soruyorum
kuru bir cavap alamıyorum
doğduğumdan beri
ne zaman yağmur yağsa
sırtımı dönmeden çocuk gözlerim ekranda penceremden görünen insanlar iyiydiler
nereden çıktı şimdi bu toplu iğneler
hepimiz yaptığımızı birbirimize
bıkmadan anlatıyoruz
aferin bekliyoruz
alıyoruz veriyoruz yetinemiyoruz
bulduğumuz övgüyle geçinemiyoruz
birbirimizi gerçekten sevmiyoruz
çoğu zaman yalandan sarılıyoruz
dostluğu aileyi tarihi gündemi
dizilerden öğreniyoruz
siz behlüle biz böyle komple bihtere bayılıyoruz
can ciğer sohbetlerde bile
ilk kalkanın arkasından
fena konuşuyoruz
eline sağlık dileklerinin bile içi boşaldı
ve bu çok erken oldu
kötülük artık çok sıradandı
abla demeyin kardeşim o eskiden adamdı
yazlarda böyle bozuldu işte
sadece anlamak yeteneğim
bu hayatın ustası değilim
hepsini birden değiştiremezdim
ben bir sihirbazım ama
önce kendimi kaybettim…