Öldüğüm için üzgünüm

Yanılmışım, cesedimi de seversiniz sandım

Karmaşık uzun saçlarım

Mahmur gözlerim esneyen bakışlarım

Hızınıza yetişemiyorum biliyorum

Mizahınızı anlamıyorum

Beni bir kitabın arasında bırakın

Devam edin siz başarıya odaklanın

Benim fasulyelerle saydığım şey zaman

Kömürlüğü üstüme kapatın o zaman

Pes etmeyin sakın

Hayata plazalardan bakın

Hep en çok isteyendir kazanan.

Hızlı okuma teknikleri

Gece plakaları okumak için gerekli

Kravat takım elbise kolalı gömleğimiz

Beynimizin nasıl çalıştığını bilmeliyiz

Oysa kaçkınlara benziyorum

Saçlarımı taramıyorum

Ne parite ne döviz endeksi

Özlüyorum küçükken sürdüğüm bemeksi

İlgilendirmiyor bu araba kaç basar

Ekranlar lanetleniyor azar azar

Bir şarkı bir kitap bir otobüs bileti

Hayatım işte bu kadar.

Öldüğüm için üzgünüm

Esprilerim güzel sözlerim de üzgün

Bakmayalı çok oldu aynaya

Sahi kurdele mi takardı dünya

Hangi kızı severdim

Hangi sinemaya giderdim

Henüz geceleri uyuduğum zamanlar

Varken listeye ismimi yazanlar

Bağırarak şarkılar söylerdik

Olur olmaz yerde gülerdik

Şimdi inanmıyorum mehtaba yıldızlara

Benim adım nedir Bunu kim bilebilir.

Her konuştuğumuzda

Karanlığınızdan bir nokta çaldım

Söylemedim ama daraldım

İçinizi ısıtıyordu belki sözlerim

Eve gidince ödüyordu lakin gözlerim

Hafakanlarınızı hapsetmek kolay olmadı

Süzüyordum gözyaşlarınızı

Neşeli sözcüklerle ödeme yapıyordum

Zeki cümleler buluyordum

Şeytanlarınız bana emanet

Kollarımın çizikleri derindi gayet

Her şey mutlu olmanız için

Sizin için anlamsız paradoksal seçim

Buraya kadar iyi ama

Düşüp çamura bulanınca

Neden kaçırdınız gözlerinizi gözlerimden

Neden anlamadınız öldüğümü halimden

Oysa bir gece bulurdunuz beni Balat’ta

Sabahlara kadar sokaklarda

Artık sormam hayatta

Ölenler parmak kaldırsın

Evet evet tabi ya…