Öldüğüm için üzgünüm
Yanılmışım, cesedimi de seversiniz sandım
Karmaşık uzun saçlarım
Mahmur gözlerim esneyen bakışlarım
Hızınıza yetişemiyorum biliyorum
Mizahınızı anlamıyorum
Beni bir kitabın arasında bırakın
Devam edin siz başarıya odaklanın
Benim fasulyelerle saydığım şey zaman
Kömürlüğü üstüme kapatın o zaman
Pes etmeyin sakın
Hayata plazalardan bakın
Hep en çok isteyendir kazanan.
Hızlı okuma teknikleri
Gece plakaları okumak için gerekli
Kravat takım elbise kolalı gömleğimiz
Beynimizin nasıl çalıştığını bilmeliyiz
Oysa kaçkınlara benziyorum
Saçlarımı taramıyorum
Ne parite ne döviz endeksi
Özlüyorum küçükken sürdüğüm bemeksi
İlgilendirmiyor bu araba kaç basar
Ekranlar lanetleniyor azar azar
Bir şarkı bir kitap bir otobüs bileti
Hayatım işte bu kadar.
Öldüğüm için üzgünüm
Esprilerim güzel sözlerim de üzgün
Bakmayalı çok oldu aynaya
Sahi kurdele mi takardı dünya
Hangi kızı severdim
Hangi sinemaya giderdim
Henüz geceleri uyuduğum zamanlar
Varken listeye ismimi yazanlar
Bağırarak şarkılar söylerdik
Olur olmaz yerde gülerdik
Şimdi inanmıyorum mehtaba yıldızlara
Benim adım nedir Bunu kim bilebilir.
Her konuştuğumuzda
Karanlığınızdan bir nokta çaldım
Söylemedim ama daraldım
İçinizi ısıtıyordu belki sözlerim
Eve gidince ödüyordu lakin gözlerim
Hafakanlarınızı hapsetmek kolay olmadı
Süzüyordum gözyaşlarınızı
Neşeli sözcüklerle ödeme yapıyordum
Zeki cümleler buluyordum
Şeytanlarınız bana emanet
Kollarımın çizikleri derindi gayet
Her şey mutlu olmanız için
Sizin için anlamsız paradoksal seçim
Buraya kadar iyi ama
Düşüp çamura bulanınca
Neden kaçırdınız gözlerinizi gözlerimden
Neden anlamadınız öldüğümü halimden
Oysa bir gece bulurdunuz beni Balat’ta
Sabahlara kadar sokaklarda
Artık sormam hayatta
Ölenler parmak kaldırsın
Evet evet tabi ya…
