Camdan Kalpler

Sebepli sebepsiz bir avuntuya kapılırım bazen
Gözlerim rüzgarın estiği yöne doğru
Umutlarımı da aldım yanıma
Belki lazım olur..
Hayata biraz geç kaldık sanırım,
Ağlamaklı bir gözle ancak gözyaşlarını görebilirsin
Ve sayabilirsin içindeki tüm korkuları
Birer birer..
Susabildiğin kadar özgür
Konuştuğun kadar tutsaksın düşüncelerine
Ve bazen
Sen bile şahitlik etmezsin sözlerine..
Yine de herşeye rağmen bir umut ararsın ya hani
Hani yıldızların hepsi senin dilek dilemen için yukarıdadır
Ve hepsi senin yıldızındır aslında..
Bizim hiç yıldızımız olmadı mesela
Ne zaman bir yıldıza doğru baksak
Ne zaman içimizden dilek tutmak gelse
– O benim yıldızım! diye bir ses duyduk
Sonra sadece seyrettik yıldızları
Ve anladık ki
Tüm kainat ipotek edilmiş yalancı bakışlara..
Yaptığımız uçurtmalar hiç uçmadı ama
Biz her yaz gökleri seyrettik hayallerimizi uçurarak..
Nereden başlasam sona yakın
Nerede nokta bulsam başı belli değil..
Hayalcilikle suçlandık bir zaman
Gerçeklerden kaçıyormuşuz
Gerçek nedir diye sorduğumda;
– yaşamaktır.. dediler
Meğer biz yaşamıyormuşuz..
İncilmedik bir kalbimiz kalmıştı, o kutsalımızdı
O hiç aklımızda olmayan
Ama en ufak bir kıvılcımda yerinden fırlayan
O bizi sevgilere satandı..
Karanlığın diğer adı yalnızlıktı
Güneş hiç doğmayacaktı penceremize
Ve biz yağmurlu hayaller iliştirdik gözlerimize..
Her sigara yakışımızda
Tüm kötülükleri içimize çekiyorduk nefes tadında
Ve her sigarayı
Gözlerimizde söndürüyorduk aslında..
Camdan kalpler taşıyorduk
Her an kırılabilirdi
Her an
Paramparça olabilirdi
Sevilmediğim tüm sevgilerim..
Susuyorduk..
Sevilmesek bile sevmeyi biliyorduk
Ve her yalnızlıkta
Kalbimizin buğusuna gözyaşlarımızı çiziyorduk..
Korkuyorduk..
Çünkü
Kalp kırmak çok basitti
Ve bizim sahip olduğumuz tek şey;
Camdan kalplerimizdi.
Şahin YENİLMEZ